samara beach

8 augustus:
Lummeldag, avond hapje eten bij strandtent, stroom valt langdurig uit, maar je kunt zien dat ze dat hier gewend zijn, er worden meteen kaarsjes aangerukt, onverstoorbaar gaan ze verder in het donker. Voordeel is dat je nu heel goed kunt zien dat het volle maan is, (of nieuwe maan) en dat het heel licht is! T strand lijkt wel verlicht.
Hidde valt al weer om als zijn eten wordt gebracht, krijgt geen hap door zijn keel en gaat snel terug naar het hotel om op bed te gaan liggen..

9 augustus: Hidde heeft nog steeds koorts en ligt ziek op bed. Gelukkig minder koorts dan de dag ervoor, nog geen reden om naar de dokter te gaan. We verwachten geen herhaling van onze laatste dagen in Thailand....Dit X lijkt het wel vanzelf over te gaan.
Zo af en toe horen we m wel en komt hij ook wel even uit bed, er is op bed ook Wifi, hij komt de tijd wel door.

We vermaken ons vandaag bij t zwembad en op het strand.
Gaan vroeg eten want om 19.30 uur gaan we nog een keer proberen om de schildpadden t zien.
AAB worden opgehaald door een busje ( H en W blijven achter )
Het meisje van het reisbureau vertelde ons dat het ongeveer 20 minuten rijden was... Bijna goed, het is ruim een uur en gaat vooral over hobbeldebobbel wegen..
Aangekomen bij het strand zijn er gelukkig al meerdere schildpadden bezig met graven. We gaan eerst bij 1 kijken.. Maar die graaft een kuil die te breed is. Nu lukt het haar niet meer hier eieren in te leggen. We gaan kijken bij een andere . Met de achterpoten graaft de schildpad een gat dat diep genoeg is voor haar 90-120 eieren . Deze eieren zijn zo groot als een pingpongbal.
Over dat graven doet ze gemiddeld een kleine drie kwartier tot een uur, dan gaat de volgende fase in, ze legt haar eieren er in. Dat gaat best snel, ze komen er per 2 a 3 tegelijk uit. Dan graaft ze zorgvuldig alles dicht, egaliseert de grond, pas dan gebruikt ze haar voorste flippers en maakt rechtsomkeert en schuift weer richting het water waar ze zich door de golven laat oppakken.
Fascinerend! Inmiddels weten we dat als de eieren 7 weken later uitkomen er maar 1 op de 1000 ongeveer het tot een volwassen schildpad zal brengen. De rest redt het om diverse redenen niet... (Voer voor andere dieren, mensen die eieren stelen) .
Dit proces van eieren leggen doen zich vrouwtjes schildpadden zo n 6 x per jaar.
Gelukkig zijn er organisaties die proberen om de babyschildpadjes te beschermen tegen roofdieren en mensen met kwade bedoelingen. En dankzij 1 van die organisaties konden wij dit wonder van de natuur aanschouwen.
We hobbelen weer retour en vallen om half twaalf moe in bed... Heeeeeel laat voor ons doen!

10 augustus :
Vandaag maar weer eens tijd om het erf te verlaten. AAWB gaan met een klein bootje de zee op .. H voelt is op zich wel beter, maar nog net geen 100% en blijft toch 'thuis' . We varen een behoorlijk eind de zee op, geen idee precies waarheen, zijn ook in de wijde omtrek het enige bootje. Het krakkemikkige bootje met 30pk motortje maakt af en toe rare geluiden, maar we laten het over ons heen komen. Anne maakt zich altijd wat zorgen, gaat dan vragen aan mij stellen... Mijn standaard antwoord is dan dat ik hier ook voor het eerst ben! En t is wat het is en we zien t wel is mijn motto in deze. Onze schipper is hier niet voor het eerst en zal wel weten wat ie doet!
Anyway, na verloop van tijd zien we iets uit het water steken.. Nee geen dolfijn. Twee parende schildpadden ... Aan elkaar geplakt drijven ze in het water, af en toe koppie onder, maar vooral twee schildpadden hoofden boven elkaar , boven het water. We blijven er een tijdje geboeid naar kijken.( in ieder geval kan dat vrouwtje binnenkort weer eieren leggen !)
We varen door en zien nog paar bootjes aan de horizon verschijnen . En meteen zien we ook weer wat beweging in net water. Dolfijnen! Erg leuk om deze dieren te spotten en ze komen ook heel dicht bij de boot. Er zwemmen er ook een paar met ons mee die je dan net onder het water oppervlak goed kunt zien zwemmen. Helemaal leuk! We varen een tijdje om de dolfijnen heen en genieten van het spotten.
Er duikt ook nog een schildpad op bij t bootje en deze komt ons even bekijken.
Tijd om te gaan snorkelen en op weg naar het eiland zien we nog een walvis te voorschijn komen, maar als we hem willen volgen duikt ie niet meer op... Later zien we hem nog een keer, of is het dezelfde? Maar als we hem weer willen zoeken blijft ie verscholen. Geen zin in paparazzi.
We varen naar het eiland vlak voor de kust en snorkelen daar wat rond. Best mooi, maar we hebben wel mooiere snorkelplekken meegemaakt. Niettemin zien we prachtige vissen en een blauwe zeester en is het weer een mooie ervaring.
De schipper trakteert op verse ananas die hij vakkundig in stukken deelt. Zo ga ik het ook doen thuis met verse ananas!( had ik ook maar zo n kapmes !)
De middag is beetje lummelen, lezen , zwemmen , niks doen. Zonnetje is ook weer weg..
We hebben niet echt lunch gehad en gaan vroeg op pad voor t diner. We zitten nog maar net in het restaurant en het begint verschrikkelijk te onweren en te regenen... T is net alsof er een flikkerlicht aanstaat, zo tekeer gaat de bliksem en door de kletterende regen kunnen we elkaar bijna niet meer verstaan. Hebben wij dit even goed getimed. Hadden niet door deze bui willen lopen. De eigenaar van het restaurant checkt wel 10 X de dakgoot die overuren maakt.. T begint ook te ruiken, denk dat t riool er ook moeite mee heeft.
En als het een beetje minder lijkt te regenen zijn wij klaar met eten en komen droog weer thuis. De stroom valt trouwens ook nog ff uit... Maar dat komt hier vaker voor ... Meestal van korte duur.
Laatste echte avond hier. Morgen op weg maar San Jose , eerste stap op weg terug maar huis.