1 augustus

Maandag 1 augustus KAAPSTAD
Weet niet waar ik moet beginnen vandaag, maar handigst is in chronologische volgorde..
Na het ontbijt vertrekken we naar het heliplatvorm waar de heli al klaar staat voor ons. Het is gelukkig niet meer zo mistig als gister, de zon schijnt, beetje heiig en heerlijk weer.
We hebben er allemaal ongelofelijk veel zin in en kunnen niet wachten. Spannend is het natuurlijk ook.
Geralde en Werner zijn ook op tijd, we krijgen een soort zwemvest omgeknoopt, veiligheidsinstructies en we mogen plaatsnemen op de plek waar de piloot en co piloot os. Aanwijzen.
Werner en Geralde achter de piloten, ( te leuk, want Werner is zelf piloot en kan zijn geluk en kan zijn geluk niet op) AAHB daar achter en W aan de zijkant... Het enige wat ons vasthoudt is een veiligheidsriem.. Meestal verwaarloos je die een beetje.. Maar geloof me, deze keer gaat ie straks om. We hebben we namelijk voor gekozen om de zijdeuren uit de heli te halen en we zitten nogal dicht bij de kant.
De motor wordt gestart en het duurt even voor de propellers op volle toeren draaien .. Het geluid is zo mooi... En even later stijgen we op en vliegen in een half uur rondom Kaapstad en de piloten doen het super . Zo nu en dan een leuke manoeuvre en zelfs zo dicht tegen de berg aan.. En dan er kort over heen vliegen. WoW. WoW. Het is een niet te beschrijven belevenis, een jongensdroom, een niet te vergeten ervaring waar we heg de rest van ons leven nog vaak over gaan hebben...
Onze oren tuteren nog letterlijk even na en we vieren deze beleving met koffie en taart!
We nemen afscheid van Geralde en Werner en maken ons op voor de volgende ervaring.
Om 1 uur stappen we op de boot naar Robbeneiiland. Ook dit stond al lang op de bucketlist.
We spenderen hier de middag en worden eerst met een bus het eiland rondgeleid. Best een groot eiland waar de gevangenis eigenlIjk maar een klein deel van behelst. De Nederlandse koloniale geschiedenis duikt ook hier ook op. Hier hebben diverse leiders van Nederlandse koloniën hun intrek genomen en later werd het een plek om patiënten met besmettelijke ziekten te isoleren van de maatschappij. En tenslotte werd er een gevangenis gebouwd en werd het de beroemde en beruchte locatie om politieke gevangenen vast te houden. Tot 1996 was deze gevangenis in gebruik en sinds 1997 is het museum waar mensen uit de hele wereld naar komen. Ook onze gids kon uit eigen ervaring vertellen hoe net was om gevangen te zitten op Robbeneiiland . Hij zat er zelf 7 jaar vast.. Een oneindige tijd voor een het feit dat hij lid was van
Het ANC en daarvoor illegaal i. Het bite land trainingen had gevolgd , de grens over was geweest en weer illegaal het land in terug was gekomen. Hij neemt ons mee door de gevangenis, het leven, of eigen geen leven. Zelfs in de gevangenis werd er onderscheid gemaakt op bais van rassen,, zo hadden de Indiërs en de kleurlingen meer privileges , meer en de zwarte mensen. Ook waren er verschillende gradaties in gevangenschap. Afhankelijk in welk cellenblok, waren er meer privileges op gebied van contact met de buitenwereld. Bijvoorbeeld hoeveel brieven per maand, hoeveel bezoek. Los van alles, er was ook dwangarbeid. Nutteloos werk in loshakken van stenen waar menig overlevende levenslang last van heet gehouden in gewrichten en van ogen wegens de felle zon. Alles werd in het werk gezet om de gevangenen te 'breken' en van hun ideologieën af te krijgen. De mensen hebben hun leven op het spel het om te strijden tegen de apartheid.
Nelson Mandela heeft 18 jaar op dit eiland vast gezeten en daarna nog 9 jaar jaar op het vaste land voor hij in februari 1990 werd vrijgelaten.
Het maakt immens diepe indruk om op deze lokatie rond te lopen. Met geen pen te beschrijven. Het idee dat onze gids ook dit zelf heeft mee moeten maken en eigenlijk nog maar zo kort geleden vrij is gekomen , 1991. We zijn er stil van.
Ikzelf heb als sinds mijn middelbare schooltijd bijzondere belangstelling voor dit land gehad en haar geschiedenis . Heb eer aantal keren werkstukken over gemaakt , de aupairs in om huis met hun verhalen en levens en de afgelopen weken hier op reis en nu deze middag op Robbeneiland. Het maakt je dankbaar voor het land waarom wij leven en tegelijkertijd realiseer je de gekte van alle dag met malloten die denken dat zij de waarheid in pacht hebben en denken hun ideologieën de wereld in te schieten...
We ronden de dag af in de haven bij een Sushi bar..
Veel indrukken op deze dag.. Teveel om echt op te schrijven.